به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۵۰۳ قرآن کریم آمده است:  «وَ إِذا حُشِرَ النَّاسُ کانُوا لَهُمْ أَعْداءً وَ کانُوا بِعِبادَتِهِمْ کافِرِینَ»   «و آنگاه که مردم محشور شوند، آنها دشمن‏ شان خواهند بود و عبادتشان را انکار خواهند کرد.» 

پیام‌های سورۀ احقاف- آیه ۶:
۱. پیوندهای غیر الهی و شرک‌آلود دنیوی، به عناد و روابط خصمانه در قیامت تبدیل خواهد شد. «إِذا حُشِرَ النَّاسُ کانُوا لَهُمْ أَعْداءً» 

۲. درخواست از دیگران، اگر به جای خداوند باشد، نوعی عبادت و پرستش است که با توحید سازگار نیست. «دُعائِهِمْ‏ ... بِعِبادَتِهِمْ‏» 

۳. معبودهای خیالی، از عبادت مریدانشان در دنیا، غافل و در قیامت آن را انکار می‏‌کنند. «عَنْ دُعائِهِمْ غافِلُونَ‏، بِعِبادَتِهِمْ کافِرِینَ»

 «وَ إِذا تُتْلی‏ عَلَیْهِمْ آیاتُنا بَیِّناتٍ قالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جاءَهُمْ هذا سِحْرٌ مُبِینٌ»   «و هرگاه آیات روشنگر ما بر آنان خوانده شود، کسانی که کفر ورزیدند، در بارۀ حقی که برایشان آمده، گویند: این سحر آشکار است.» 

نکته‌های سورۀ احقاف- آیه ۷:
کلمه‏ «مُبِینٌ»، بیانگر تأثیر فوق‌العاده کلام و معجزات انبیاست، تا آنجا که مردم آن را همچون سحر و جادو می‌پندارند. 

منکران، هنگام شنیدن آیات قرآن، گفتارها و برخوردهای گوناگونی داشتند؛ از جمله: 

۱. اینها را قبلًا شنیده‌ایم، اگر بخواهیم مثل آن را می‏‌گوییم. «إِذا تُتْلی‏ عَلَیْهِمْ آیاتُنا قالُوا قَدْ سَمِعْنا لَوْ نَشاءُ لَقُلْنا مِثْلَ هذا» (انفال،۳۱) ۲. آیاتی که بت‌‏ها را نفی و طرد می‌کند، حذف یا تغییر بده تا قرآن را بپذیریم. «ائْتِ بِقُرْآنٍ غَیْرِ هذا أَوْ بَدِّلْهُ» (یونس،۱۵) ۳. مهم، ثروت و دارایی است؛ نه چیز دیگر. قالَ الَّذِینَ کَفَرُوا ... أَیُّ الْفَرِیقَیْنِ خَیْرٌ مَقاماً» ( مریم،۷۳) ۴. متکبّرانه پشت می‌کردند. «قَدْ کانَتْ آیاتِی تُتْلی‏ عَلَیْکُمْ فَکُنْتُمْ عَلی‏ أَعْقابِکُمْ تَنْکِصُونَ» (مومنون،۶۶) ۵. آن را تکذیب می‏‌کردند. «أَ لَمْ تَکُنْ آیاتِی تُتْلی‏ عَلَیْکُمْ فَکُنْتُمْ بِها تُکَذِّبُونَ» (مومنون،۱۰۵) ۶. خود را به کری و ناشنوایی می‌زدند. «إِذا تُتْلی‏ عَلَیْهِ آیاتُنا وَلَّی مُسْتَکْبِراً کَأَنْ لَمْ یَسْمَعْها» (لقمان،۷) ۷. آن را افترا و بدعت می‌دانستند. «قالُوا ما هذا إِلَّا رَجُلٌ یُرِیدُ أَنْ یَصُدَّکُمْ عَمَّا کانَ یَعْبُدُ آباؤُکُمْ وَ قالُوا ما هذا إِلَّا إِفْکٌ مُفْتَریً» (سبا،۴۳) ۸. مخالفت و برخوردی بدون دلیل و تعصّبی غلط داشتند. «ما کانَ حُجَّتَهُمْ إِلَّا أَنْ قالُوا ائْتُوا بِآبائِنا» (جاثیه،۲۵) ۹. ادعا می‌‏کردند که آیات قرآن افسانه است و واقعیّت ندارد. «إِذا تُتْلی‏ عَلَیْهِ آیاتُنا قالَ أَساطِیرُ الْأَوَّلِینَ» (قلم،۱۵) ۱۰. پیام و پیامبر خدا را، جادو و جادوگر می‌نامیدند. «قالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جاءَهُمْ هذا سِحْرٌ مُبِینٌ» (احقاف، ۷)

پیام‌های سورۀ احقاف- آیه ۷:
۱- اگر روح لجاجت غالب شد، نشانه‌های روشن هم انکار می‌گردد. «وَ إِذا تُتْلی‏ عَلَیْهِمْ آیاتُنا بَیِّناتٍ قالَ الَّذِینَ کَفَرُوا» 

۲- آیات قرآن کریم، روشن و روشنگر است. «آیاتُنا بَیِّناتٍ» 

۳- معجزات انبیا، برای تیره ‏دلان، غیر قابل باور، ولی جالب توجّه و غیر عادّی بود. «هذا سِحْرٌ مُبِینٌ»

انتهای خبر/10