به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۵۱۴ قرآن کریم آمده است:  « وَ هُوَ الَّذِی کَفَّ أَیْدِیَهُمْ عَنْکُمْ وَ أَیْدِیَکُمْ عَنْهُمْ بِبَطْنِ مَکَّةَ مِنْ بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَکُمْ عَلَیْهِمْ وَ کانَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِیراً *»   « و او کسی است که بعد از آنکه شما را (در حدیبیّه) بر آنان پیروز ساخت، در درون مکّه (نیز) دست آنان را از شما و دست شما را از آنان کوتاه کرد و خداوند به هر کاری که می‌‏کنید بیناست.» 

نکته‌های سورۀ فتح- آیه ۲۴:
ظاهراً مقصود از دست کشیدن هر دو طرف از جنگ، همان صلح حدیبیّه است. زیرا مشرکان مکّه خود را آمادۀ جنگ کرده بودند و پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله نیز از مسلمانان، بیعت وفاداری گرفته بود و هر دو طرف، دشمن سرسخت یکدیگر بودند. 

در صلح حدیبیّه، خداوند از یک سو دست تجاوز مشرکان را قطع کرد و از سوی دیگر مؤمنان را از کشتن مشرکان بازداشت که این نیز به دو دلیل، در آن تاریخ نعمت بود: یکی حفظ قداست حرم و مکّه که نباید به دست مسلمانان هتک و ضایع شود ودیگری آتش‏ بس ده‏ساله ‏ای بود که در قرارداد صلح آمد، و در این مدّت، جمع بسیاری به مسلمانان پیوستند، و به خاطر آنکه مسلمانان کسی از آنان را نکشته بودند، در سال بعد، عمرۀ دسته‏ جمعی انجام دادند و سال بعد با شکوه و هیبت هرچه تمام‌تر، مکّه را فتح کردند، که تمام اینها از برکات آن صلح بود. 

اگر در حدیبیّه، جنگ و درگیری رخ می‌داد و نفراتی از مشرکان کشته شده بودند، راه صلح، آتش بس و راه عمره در سال‌های بعد و راه حفظ و قداست مکّه و شاید راه فتح مکّه در آینده بسته شده بود، به همین دلیل، صلح حدیبیّه را فتح مبین و راه گشای نفوذ با عزّت اسلام و زمینه ساز رشد سریع اسلام دانسته‌اند.

پیام‌های سورۀ فتح- آیه ۲۴:۱- سنّت خداوند در مورد لطف به مؤمنان، قطعی و حتمی است. «وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِیلًا وَ هُوَ الَّذِی کَفَّ أَیْدِیَهُمْ عَنْکُمْ» 

۲- تمام پیروزی‏‌ها و پیشرفت‌ها، به تدبیر و ارادۀ الهی است. « وَ هُوَ الَّذِی‏ ...» 

۳- امنیت و در امان ماندن از دشمن، آن هم در میان دشمن، نعمتی بزرگ است. «بِبَطْنِ مَکَّةَ» 

۴- گاهی صلح، نشانۀ پیروزی است. «مِنْ بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَکُمْ عَلَیْهِمْ»

انتهای خبر/10