تسنیم وحی؛
تفسیر صفحه ۵۷۰ قرآن کریم
به پروردگار مشرقها و مغربها سوگند میخورم که ما تواناییم. بر این که بهتر از آنان را به جای ایشان بیاوریم و ما قطعاً مغلوب و ناتوان نیستیم.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۵۷۰ قرآن کریم آمده است: « فَلا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ إِنَّا لَقادِرُونَ * عَلی أَنْ نُبَدِّلَ خَیْراً مِنْهُمْ وَ ما نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ * فَذَرْهُمْ یَخُوضُوا وَ یَلْعَبُوا حَتَّی یُلاقُوا یَوْمَهُمُ الَّذِی یُوعَدُونَ * یَوْمَ یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ سِراعاً کَأَنَّهُمْ إِلی نُصُبٍ یُوفِضُونَ* خاشِعَةً أَبْصارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذلِکَ الْیَوْمُ الَّذِی کانُوا یُوعَدُونَ*» « به پروردگار مشرقها و مغربها سوگند میخورم که ما تواناییم. بر این که بهتر از آنان را به جای ایشان بیاوریم و ما قطعاً مغلوب و ناتوان نیستیم. پس آنان را به حال خود واگذار، یاوه بگویند و بازی کنند تا روزی را که وعده داده شدهاند، ملاقات کنند. روزی که شتابان از قبرها بیرون آیند، چنان که گویی به سوی نشانههایی نصب شده میدوند. چشمانشان فرو افتاده و ذلّتی (وصف ناپذیر) آنان را فرا گرفته است. این است آن روزی که به ایشان وعده داده میشد.»
نکتههای سورۀ معارج- آیات ۴۰-۴۴:
مراد از «الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ»، مشرق و مغربهای خورشید است، زیرا خورشید در هر روز از ایّام سال، مشرق و مغربی جداگانه دارد و از نقطهای طلوع و در نقطهای دیگر غروب میکند و هیچ گاه از مشرق دیروزش طلوع و در مغرب دیروزش غروب نمیکند. (تفسیر المیزان)
مراد از «خَیْراً مِنْهُمْ» بهتر بودن در ایمان است. یعنی ما قادریم منافقان را از میان برداریم و به جای آنان مردمانی با ایمان بیاوریم که پیرو حق باشند و آن را انکار نکنند.
در بارۀ مشرق و مغرب، در قرآن سه گونه تعبیر آمده است:
به صورت مفرد: «الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ»(بقره،۱۱۵)*، به صورت تثنیه: «الْمَشْرِقَیْنِ* و الْمَغْرِبَیْنِ»(الرحمن،۱۷) و به صورت جمع. «الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ»
در نگاه کلّی یک سمت مشرق و یک سمت مغرب است.
در نگاه دیگر، تغییر مدار در تابستان و زمستان است که مدار تابستان در شمال و مدار زمستان در جنوب است پس خورشید، دو مشرق و دو مغرب دارد.
و در نگاه دقیقتر، هر روز یک نقطه طلوع و غروب دارد که در واقع ۳۶۵ مشرق و ۳۶۵ مغرب میشود. حدیثی از حضرت علی علیهالسّلام نیز مؤیّد این معناست. (تفسیر نورالثقلین)
همانند آیه ۴۱، خداوند در آیات دیگر نیز کافران و مشرکان و منافقان را تهدید کرده که قادر است آنان را از میان بردارد و بهتر از آنان را بیاورد: «إِنْ یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ وَ یَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِیدٍ» (فاطر،۱۶)*، «إِنْ تَتَوَلَّوْا یَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَیْرَکُمْ ثُمَّ لا یَکُونُوا أَمْثالَکُمْ» (محمد،۳۸)
انتهای خبر/10