به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، شهید «خوبیار عاشوری» يكم فروردين 1342، در روستای دمک از توابع شهرستان ميناب چشم به جهان گشود. پدرش مهدی (فوت1363) كشاورز بود و مادرش سكينه نام داشت. تا دوم ابتدايی درس خواند. سال 1364 ازدواج كرد. به عنوان پاسدار وظيفه در جبهه حضور يافت. سی‌ام خرداد 1367، در شلمچه بر اثر اصابت تركش به دست و سينه، شهيد شد. مزار او در روستای هشتبندی تابعه شهرستان زادگاهش واقع است.

وصیت‌نامه شهید:

يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِی إِلى رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِی فِی عِبادِی وَ ادْخُلِی جَنَّتِی

خدایا چه شیرین است که به محضر دوست آمدن و به مهمانی حضرت حق رفتن. خدایا آن لحظات جان دادن، سیمای ائمه اطهار را به من بنشان که روی دوست دیدن و رفتن چه زیباست. خدایا تو خود میدانی که من بخاطر رضای تو رفتم و بخاطر اینکه اسلامت مظلوم بود و من برای مظلومی دین تو رفتم.

لذا بدین شرح وصیت خود را مکتوب می‌دارم. تابع فرمان امام باشید که اطاعت از فرمان امام اطاعت از فرمان خداوند است. جنگ را ادامه دهید که جنگ مایه عزت ماست و چشم همه محرومان دنیا به این جنگ است. وحدت را حفظ نمائید که مایه پیشرفت اسلام است.

مادرم سلام، از اینکه گاهی مواقع نسبت به شما بی احترامی کردم طلب بخشش می‌کنم و از شما می‌خواهم که بعد از شهادتم صبر کنید و گریه و زاری نکنید و هر وقت خواستید گریه کنید برای شهدای مفقودالاثر گریه کنید و اما همسرم از شما طلب حلالیت می‌کنم و از اینکه در زندگی با من همراه بوده‌ای خیلی راضی هستم و انشاءالله صبر باید کنید و انشاءالله همنشین با فاطمه زهرا (س) باشید. هر کس از من بدی دیده است به بزرگواری خودش ببخشد و هر کس طلب یا اینکه قرضی دارد از خانواده‌ام مطالبه کند.

همگی اقوام و خویشان را دعوت می‌کنم که جبهه‌ها را خالی نگذارند که رضایت خداوند در یاری کردن دین خداست. در پایان از همگی شما خداحافظی می‌کنم.

خدایا، خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار.

انتهای خبر/10