تسنیم تلاوت صفحه ۲۴۹قرآن
کوهها، منبع ذخیره آب و نهرها وسیلۀ توزیع آب و هر دو زمینهساز زندگی انسانها هستند. «رَواسِیَ وَ أَنْهاراً»
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، الف: آیه فوق «اللَّهُ الَّذِی رَفَعَ السَّماواتِ بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها».
ب: «إِنَّ اللَّهَ یُمْسِکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَزُولا وَ لَئِنْ زالَتا إِنْ أَمْسَکَهُما مِنْ أَحَدٍ مِنْ أَحَدٍ مِنْ تَرْجَهُ». می کند و اگر روی به سقوط نهند، هیچکس جز او نیست نمی توان آنها را نگه داشت؛
ج: «وَ یُمْسِکُ السَّماءَ أَنْ تَقَعَ عَلَی الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ» (حج، ۶۵) و خداوند از سقوط آسمان بر زمین جلوگیری کند.
علّامه طباطبایی (ره) در تفسیر المیزان میگوید: مراد از «تفصیل» جدا کردن کرات آسمانی و زمین از این تفکیک است، و مشاهدۀ این تفکیک، ما را بر قدرت تفکیک مردم در قیامت آگاه میسازد.
«عَمَدٍ» جمع عمود به معنای ستون و پایه است.
از حضرت علی علیه السّلام پرسید که خداوند چگونه به حساب همه خلائق می رسد؟ حضرت فرمودند: همانگونه که به همۀ خلایق رزق میدهد. (تفسیر کبیر فخر رازی)