به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۴۵۸ قرآن کریم آمده است:  «قالَ فَالْحَقُّ وَ الْحَقَّ أَقُولُ * لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْکَ وَ مِمَّنْ تَبِعَکَ مِنْهُمْ أَجْمَعِینَ * قُلْ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ وَ ما أَنَا مِنَ الْمُتَکَلِّفِینَ * إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِلْعالَمِینَ * وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِینٍ»   «(خداوند) فرمود: به حقّ سوگند و حقّ می‌گویم: که * جهنّم را از تو و تمام کسانی که از تو پیروی کنند پر خواهم کرد * (ای پیامبر! به مردم) بگو: من از شما (به خاطر رسالتم) هیچ پاداشی طلب نمی‌‏کنم و من اهل تکلّف نیستم * او جز تذکّری برای جهانیان نیست * و خبرش را پس از مدّتی خواهید دانست» 

نکته‌های سورۀ ص - آیات ۸۴ - ۸۸:
رابطه میان گوینده و گفتار چهار نوع است:
الف) هم گوینده باطل است، هم سخن باطل است. 

ب) گوینده بر باطل است، ولی سخن حقّی می‌گوید. 

ج) گوینده بر حقّ است ولی حرفش باطل است. 

د) هم گوینده حقّ است و هم کلام او حقّ است. 

خداوند، هم خودش حقّ است و هم سخنش حقّ است. «قالَ فَالْحَقُّ وَ الْحَقَّ أَقُولُ» 

در آغاز این سوره، سخن از ذکر به میان آمد، «ص وَ الْقُرْآنِ ذِی الذِّکْرِ» در پایان سوره نیز از ذکر این گونه یاد شده است: «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِلْعالَمِینَ» 

مراد از تکلّف که پیامبر آن را از خود نفی می‌کند، آن است که من سخنانم روشن و منطقی است و چیزی را بر شما تحمیل نمی‌کنم. «ما أَنَا مِنَ الْمُتَکَلِّفِینَ» 

چنان که در ذیل آیه ۶۷ این سوره: «قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِیمٌ» گفتیم، بر اساس روایات مراد از «نَبَأٌ عَظِیمٌ» خبر ولایتِ علیّ بن ابی‏طالب علیهما‌السّلام است که آیۀ پایانی سوره نیز همانند آنجا، از ضمیرِ «هو» استفاده کرده و می‌فرماید: این خبر پس از مدّتی آشکار گشته و از آن آگاه می‌‏شوید. «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِلْعالَمِینَ وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِینٍ» 

جالب آن که در آیات دیگر نیز مزد رسالت پیامبر، مودّت اهل‏ بیت ذکر شده و در این آیات نیز پس از نفی مزد مادّی بر رسالت، به این امر توجّه شده است.

پیام‌های سورۀ ص - آیات ۸۴ - ۸۸:
۱. خداوند جز حقّ نمی‌‏گوید. (مقدّم شدن کلمۀ «حق» بر «اقول» نشانۀ آن است که او جز حقّ نمی‌‏گوید). «وَ الْحَقَّ أَقُولُ» 

۲. در برابر تأکید اهل باطل، شما نیز با جدّیت سخن بگویید. شیطان گفت: «لَأُغْوِیَنَّهُمْ‏ ...» خداوند فرمود: «لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ» 

۳. در قیامت، رهبران کفر و پیروانشان در یک جا جمع خواهند شد. «جَهَنَّمَ مِنْکَ وَ مِمَّنْ تَبِعَکَ» 

۴. شیطان جسم دارد زیرا پر شدن جهنّم در صورتی است که ابلیس دارای جسم باشد. «لَأَمْلَأَنَّ» 

۵. مبلّغ باید بی‌توقّعی خود را به مردم اعلام کند. «قُلْ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ» 

۶. شرط توفیق در تبلیغ، توقّع نداشتن از مردم است. «قُلْ ما أَسْئَلُکُمْ» 

۷. پیامبران، نه تنها توقّع مادّی، بلکه هیچ‌گونه انتظاری از مردم نداشتند. «مِنْ أَجْرٍ» 

۸. یکی از شرایط توفیق در تبلیغ، نداشتن تکلّف است. (مؤمن، در عمل و سخن و معاشرت، خود و دیگران را به زحمت نمی‌اندازد). «ما أَنَا مِنَ الْمُتَکَلِّفِینَ» تصنع و تکلّف و ظاهرسازی عملی ناپسند و مذموم است. 

۹. کسی می‌تواند جهان را آزاد کند که خود گرفتار قیود و عادات و رسوم ساختگی نباشد. «ما أَنَا مِنَ الْمُتَکَلِّفِینَ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِلْعالَمِینَ» 

۱۰. رسالت قرآن جهانی و فرا ملّیتی است. «ذِکْرٌ لِلْعالَمِینَ» 

۱۱. قرآن کتاب بیداری و هشیاری است. «ذِکْرٌ لِلْعالَمِینَ» 

۱۲. انسان بدون قرآن در معرض انواع غفلت‌ها و نسیان‌هاست. «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِلْعالَمِینَ» 

۱۳. بشر در آینده از اخبار مهم قرآن (پیرامون تحقّق وعده‌ها و پیروزی متّقین و صالحین) آگاه خواهد شد. «لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِینٍ»

انتهای خبر/10