- گروه : فرهنگی
- شماره : 6592
تسنیم وحی؛
تفسیر صفحه ۴۸۳ قرآن کریم
حا، میم. عین، سین، قاف. این گونه خداوند عزیز حکیم به تو و کسانی که قبل از تو بوده‌اند وحی می‌کند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۴۸۳ قرآن کریم آمده است: «حم * عسق * کَذلِکَ یُوحِی إِلَیْکَ وَ إِلَی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکَ اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ * لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ» حا، میم. عین، سین، قاف. این گونه خداوند عزیز حکیم به تو و کسانی که قبل از تو بوده‌اند وحی می‌کند. آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آنِ اوست و او بلند مرتبه و بزرگ است.
نکته‌های سورۀ شوری - آیه ۱-۴:
در قرآن کریم کلمه «قَبْلِکَ» خطاب به پیامبر اکرم صلّی اللَّه علیه و آله زیاد استعمال شده است،
یعنی پیش از تو پیامبرانی آمده‌اند، امّا در هیچ جا «بَعْدِکَ» نیامده است و این نشان‌دهندۀ خاتمیّت پیامبر اسلام می‌باشد.
با اینکه پیامبر اسلام خاتم انبیاست، امّا نامش قبل از دیگران آمده و این نشان عظمت والای اوست.
عزّت، قدرت، حکمت و عظمت الهی همه و همه در وحی الهی تبلور یافته است؛ لذا نباید وحی و کلام الهی را ساده انگاشت.
پیامبران بزرگوار، به سرچشمۀ عزّت و قدرت و عظمت الهی متصل هستند، پس هر کس با آنان در افتد، نابود خواهد شد.
یکی از دلائل اعجاز قرآن این است که از حروف و کلمات عمومی و عادّی، جملات و ترکیب‌هایی ساخته که احدی مشابه آن را نمی‌تواند بیاورد.
پیام‌های سورۀ شوری - آیه ۱-۴:
۱. وقتی می‌خواهید مطلبی را عنوان کنید برای شنوندگان خود حسّاسیّت و جاذبه ایجاد کنید. «حم. عسق»
۲. شیوه و محتوای وحی به انبیا، مشابه یکدیگر است. «کَذلِکَ»
۳.یکی از سنّتهای الهی وحی است. «کَذلِکَ یُوحِی» ...
۴. همه انبیاء به یک سرچشمه متصلاند و از یک منبع، وحی دریافت می‌کنند. «کَذلِکَ یُوحِی»
۵. وحی از سرچشمۀ عزّت است، با آن در نیفتید که نابود می‌شوید. «یُوحِی ... الْعَزِیزُ»
۶. وحی از سوی خدای عزیز و حکیم است و اطاعت از آن، به شما عزّت و استواری میدهد. «الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ»
۷.نزول وحی بر اساس حکمت است؛ لذا به هر کس وحی نمی‌شود. «یُوحِی ... الْحَکِیمُ»
۸.وحی از سرچشمه حکمت است و لذا مطالب آن ماندگار است و خدشه‌بردار نیست. «یُوحِی ... الْحَکِیمُ»
۹. عزّت خداوند آمیخته با حکمت و کاردانی اوست. «الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ»
۱۰. نظام تشریع (وحی و هدایت) حقّ کسی است که نظام تکوین (آسمانها و زمین) در اختیار اوست. «لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ» ...
۱۱.وحی برای رشد ماست و گرنه او کاملًا بی‌نیاز است. «لَهُ ما فِی السَّماواتِ ... الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ»
۱۲.مالکیّت حقیقی از آنِ خداست؛ دیگران خیال مالکیّت می‌کنند. «لَهُ ما فِی السَّماواتِ» ...
۱۳.مالکیّت مطلق خداوند بر جهان هستی، پشتوانه عزّت و حکمت اوست. «الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ لَهُ ما فِی السَّماواتِ» ...
انتهای خبر/10
