به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۴۹۲ قرآن کریم آمده است: «وَ لِبُیُوتِهِمْ أَبْواباً وَ سُرُراً عَلَیْها یَتَّکِؤُنَ * وَ زُخْرُفاً وَ إِنْ کُلُّ ذلِکَ لَمَّا مَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةُ عِنْدَ رَبِّکَ لِلْمُتَّقِینَ»  و برای خانه‏‌هایشان درب‌های متعدّد و تخت‌هایی که بر آنها تکیه زنند (قرار می‌دادیم). و هر گونه زینتی (برای آنان فراهم می‌کردیم) ولی اینها همه جز وسیلۀ کامیابی زندگی دنیا نیست، در حالی که آخرت نزد پروردگارت مخصوص اهل تقواست. 

پیام‌های سورۀ زخرف- آیات ۳۴-۳۵:
۱ . در دید کفّار ارزش به زینت و زیور و در دید متّقین، ارزش به سعادت اخروی است. «وَ لِبُیُوتِهِمْ أَبْواباً ... وَ الْآخِرَةُ عِنْدَ رَبِّکَ لِلْمُتَّقِینَ» 

۲ . متّقین به جای آنکه در فکر زینت و زیور خانه‌های خود در دنیا باشند، در فکر آخرتند که همه اینها را خداوند خود فراهم کرده است. «لِمَنْ یَکْفُرُ بِالرَّحْمنِ لِبُیُوتِهِمْ سُقُفاً مِنْ فِضَّةٍ ... وَ زُخْرُفاً ... وَ الْآخِرَةُ ... لِلْمُتَّقِینَ» 

۳ . جوار پروردگار و فیض حضور با هیچ چیز قابل مقایسه نیست. «عِنْدَ رَبِّکَ»

 تفسیر صفحۀ ۴۹۲ قرآن کریم - سورۀ زخرف - آیات۳۶-۳۷- تفسیر نور:
 
 «وَ مَنْ یَعْشُ عَنْ ذِکْرِ الرَّحْمنِ نُقَیِّضْ لَهُ شَیْطاناً فَهُوَ لَهُ قَرِینٌ * وَ إِنَّهُمْ لَیَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِیلِ وَ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ»   و هر که از یاد خدای رحمان روی‌گردان شود شیطانی بر او می‌گماریم که همراه و دمساز وی گردد. و آنها (شیاطین) مردم را از راه (حقّ) باز می‌دارند ولی گمان می‌کنند که هدایت یافته‌اند. 

نکته‌های سورۀ زخرف- آیات ۳۶-۳۷:
آیات قبل، سخن از کفّار و غرق شدن در مادیات بود، این آیه یکی از آثار غوطه‏ ور شدن در زر و زیور را بیان می‌کند 

«یَعْشُ» از «عشو» به معنای آفتی در چشم است که سبب ضعف دید می‌گردد. این کلمه هر گاه با حرف «عن» همراه باشد به معنای اعراض کردن است. 

سیاست شیطان گام به گام است: «خُطُواتِ» «بقره، ۱۶۸» مرحلۀ اول القای وسوسه است. «فَوَسْوَسَ إِلَیْهِ» «طه، ۱۲۰» در مرحلۀ دوم تماس می‌گیرد. «مَسَّهُمْ طائِفٌ» «اعراف، ۲۰۱» مرحلۀ سوم در قلب فرو می‌رود. «فِی صُدُورِ النَّاسِ» «ناس، ۵» مرحله چهارم در روح می‌ماند. «فَهُوَ لَهُ قَرِینٌ» «زخرف، ۳۶» مرحله پنجم انسان را عضو حزب خود قرار می‏‌دهد. «حِزْبُ الشَّیْطانِ» «مجادله، ۱۹» مرحله ششم سرپرست انسان می‌شود. «وَ مَنْ یَتَّخِذِ الشَّیْطانَ وَلِیًّا» «‌نساء، ۱۱۹» مرحله هفتم انسان خود یک شیطان می‌شود. «شَیاطِینَ الْإِنْسِ وَ» ... «انعام، ۱۱۲‌» 

امام علی علیه‌السّلام در نهج‌البلاغه می‌فرماید: شیطان در روح انسان تخم گذاری می‌کند. «فباض و فرخ فی صدورهم» «نهج البلاغه، خطبه ۷‌» 

آثار اعراض از یاد خدا باز ماندن از راه خیر. «لَیَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِیلِ» انحراف فکری که خیال می‌کند هدایت یافته است. «یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ» دیگر موعظه‌‏پذیر نیست. «وَ إِذا ذُکِّرُوا لا یَذْکُرُونَ» «‌صافّات، ۱۳‌» توبه نمی‌کند چون خود را کج نمی‏‌داند. زندگی نکبت بار دارد. «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنْکاً» «‌طه، ۱۲۴‌» 

کسی که در دنیا از دیدن حقّ کور است، «یَعْشُ» در آخرت نیز کور محشور می‌شود. «مَنْ کانَ فِی هذِهِ أَعْمی‏ فَهُوَ فِی الْآخِرَةِ أَعْمی‏» «‌اسراء، ۷۲‌» 

شیطانِ همراه، ممکن است از دوستان ناباب یا همسر و فرزند یا شریک فاسد باشد. به همین دلیل کلمه شیطان نکره ذکر شده است تا شامل هر نوع شیطانی شود. 

نماز، ذکر رحمن است، «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْرِی» « طه، ۱۴.» 

قرآن، ذکر رحمن است، «نَحْنُ نَزَّلْنَا الذَّکَرُ» «حجر، ۹» 

پس هر کس از نماز و قرآن اعراض کند دچار سلطه شیطان همراه می‌شود. «فَهُوَ لَهُ قَرِینٌ»

پیام‌های سورۀ زخرف- آیات ۳۶-۳۷:
۱. سلطه شیطان در اثر اعمال خود ماست. «وَ مَنْ یَعْشُ ... نُقَیِّضْ» 

۲. دل یا جای رحمن است یا شیطان. «وَ مَنْ یَعْشُ عَنْ ذِکْرِ الرَّحْمنِ نُقَیِّضْ لَهُ شَیْطاناً» 

۳. کیفر روی گردانی از سرچشمۀ رحمت، بندگی شیطان سلطه‌گر است. «فَهُوَ لَهُ قَرِینٌ» 

۴. تلاش شیطان برای بازداشتن انسان از راه حقّ جدّی است. «إِنَّهُمْ لَیَصُدُّونَهُمْ» 

۵. بدتر از انحراف عملی، انحراف فکری است. «یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ»

انتهای خبر/10