به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، زهرا قربانی در یادداشتی نوشت: مرد میدان، قهرمان ملی، الگویی برای نسل‌ها، مرد مأموریت‌های غیرممکن و... واژه‌هایی برای تداعی چهره قهرمانی است که گام‌هایش لرزه بر تن مخالفان صلح و امنیت در جهان می‌انداخت و خنده صمیمانه و سخنان مخلصانه‌اش دل هر انسان آزاده‌ای را آرام می‌کرد.

کسی که پهلوان است و در این جایگاه هم می‌درخشد، با استمرار در این مسیر به «اسطوره» تبدیل می‌شود. یک اسطوره خود را متعلق به گروه و جناحی خاص نمی‌داند و اتفاقاً هرکسی با هر عقیده‌ای او را اسطوره و محترم می‌داند.

جامعه‌ی ایران در ۱۳ دی‌ماه ۱۳۹۸ یکی از اسطوره‌های خود را به‌ظاهر از دست داد ولی در باطن، حاج قاسم سلیمانی با شهادتش ماندگارتر شد.

حاج قاسم سلیمانی دارای شخصیتی بود که رهبر معظم انقلاب از او به‌ عنوان یک مکتب یاد کردند؛ «مکتب سلیمانی». مکتبی که صاحب و خالق آن خود را متعلق به همه‌ و همه می‌داند؛ چنین اسطوره‌ای است که خود را سربازِ خانه‌ی هر مسلمانی می‌داند که در معرض خطر است.

ایران ما از این اسطوره‌ها کم به خود ندیده و خاطرات و احوالات آنان در اذهان مردم به‌جا مانده و بدون تردید، سردار دل‌ها شهید سلیمانی نیز از جمله‌ی این اسطوره‌هاست. شخصیتی که از کرمان، دیار کریمان سربرآورد و در دفاع مقدس آب‌دیده شد و بعد از جنگ تحمیلی نیز در میدان فعال بود؛ او در این سال‌ها زلال‌تر شد و به‌گفته‌ی خود، در بیابان‌ها به‌دنبال شهادت گشت و بعد از فتح‌الفتوح در منطقه و برچیدن بساط داعشِ دست‌ساخته‌ی آمریکا و اسرائیل، به فوز عظیم شهادت نائل آمد.

با وجود گذشت پنج‌ سال از شهادت قهرمان ملت‌های آزاده جهان و به دنبال تحولات عظیم در خاورمیانه هم‌چنان دشمنانش در مرداب دسیسه و توطئه‌های خود دست‌وپا می‌زنند؛ غافل از اینکه سردار دل‌ها نه تنها الگویی برای تمام نسل‌ها و ملت ایران بلکه الگویی جهانی و برای سایر ملت‌ها و امت‌هاست.

باید گفت پاسداشت جایگاه و بزرگداشت این اسطوره بر ما فرض است و چقدر خوب که بتوانیم حالا که چنین الگوهای نابی داریم، از آنان درس گرفته و ویژگی‌های شخصیتیِ شهید سلیمانی را در سبک زندگی‌مان پیاده کنیم. در این‌صورت است که می‌توانیم ادعا کنیم چنین اسطوره‌ای را به‌عنوان اسوه پذیرفته و از منش او پیروی می‌کنیم.

 هرچه زمان می‌گذرد و از لحظه‌ی شهادت حاج قاسم دور می‌شویم، فقدان او ملموس‌تر و اهمیت مجاهدت‌هایش بیشتر به چشم می‌آید؛ البته که این دیار خالیِ از اسطوره نبوده و نیست و پرچم به‌دست مجاهدان است تا ان‌شاالله به حضرت صاحب‌الامر(عج) برسد.

انتهای خبر/