محمد محمدیان فر در گفتگو با خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، با اشاره به این که تحولات شتابان سال‌های اخیر نشان می‌دهد جهان در آستانه گذار به نظمی نوین قرار گرفته است گفت: نظمی که محور اصلی آن کشورهای مخالف ساختار تک‌قطبی مورد حمایت ایالات متحده آمریکاست.

به گفته وی این نظم نوظهور اوراسیایی، نه یک برنامه فقط اقتصادی در قالب سازمان همکاری شانگهای، بلکه اراده‌ای سیاسی و امنیتی برای بازتعریف ساختار قدرت جهانی، ساختاری مبتنی بر چندجانبه‌گرایی و همگرایی منطقه‌ای است.

کارشناس مسائل سیاسی، باور دارد همان‌گونه که اندیشمندان علوم سیاسی تأکید می‌کنند، تسلط بر اوراسیا رمز اصلی برتری در نظام بین‌الملل آینده است. 

به گفته محمدیان فر سال‌ها غرب با محوریت آمریکا و اروپا در قالب ناتو تلاش کرده برتری نظامی خود را حفظ کند و مانع ایجاد هرگونه قطب امنیتی تازه در برابر نظم تک‌قطبی شود اما نشانه‌های اخیر حاکی از آن است که این انحصار به‌تدریج در حال شکستن است.

وی اظهار گرد: در همین چارچوب، رزمایش «سهند–ضدتروریسم ۲۰۲۵» با حضور کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای و میزبانی نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نمادی از ظهور قدرتی جدید در عرصه نظامی، سیاسی و امنیتی منطقه؛ قدرتی با محوریت چین، روسیه و ایران است.

وی ادامه داد: این رزمایش نشان داد جمهوری اسلامی ایران قادر است مانوری در سطح استانداردهای ارتش‌های چین و روسیه برگزار کند و در قالب سازوکارهای مشترک امنیتی، نقش فعال‌تری بر عهده بگیرد.

محمدیان‌فر معتقد است همکاری ایران با چین — قدرت نوظهور اقتصادی — و روسیه می‌تواند فصلی تازه در تقویت امنیت منطقه‌ای و توسعه دیپلماسی بگشاید. 

به گفته او، رزمایش سهند ۲۰۲۵ نه فقط همکاری نظامی، بلکه پیامی روشن درباره شکل‌گیری نظم امنیتی آینده در اوراسیاست؛ نظمی که هدف آن مقابله با سازوکارهای سلطه‌طلبانه غرب و تقویت استقلال راهبردی کشورهای عضو است.

به گفته وی در این میان، طرح «کمربند و جاده» چین، نیاز روسیه به دسترسی به آب‌های آزاد و مسیرهای ترانزیتی چون کریدور شمال–جنوب و شرق–غرب، جایگاه ایران را بیش از گذشته برجسته کرده است. 

محمدیان تصریح کرد: این مسیرها می‌توانند با احیای نقش ژئوپلتیک ایران و جاده تاریخی ابریشم، مانعی جدی در برابر طرح‌هایی مانند کریدور زنگزور یا مسیر ابوظبی–حیفا باشند.

به باور محمدیان‌، مجموعه این تحولات نشان می‌دهد که نظم اوراسیایی در حال تبدیل شدن به واقعیتی اثرگذار در سیاست جهانی است؛ نظمی که در آن ایران، چین و روسیه به‌عنوان سه بازیگر اصلی، به سمت ساختار امنیتی و اقتصادی مشترکی حرکت می‌کنند که می‌تواند چهره آینده نظام بین‌الملل را دگرگون سازد.

انتهای خبر/