تسنیم تلاوت صفحه ۳۹۳ قرآن
فانی و زودگذر است)، در حالی که چه چیزی نزد خداست، بهتر و پایدارتر است. پس آیا نمیاندیشید؟»
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، وَ ما أُوتِیتُمْ مِنْ شَیْءٍ فَمَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ زِینَتُها وَ ما عِنْدَ اللَّهِ خَیْرٌ وَ أَبْقی أَزَنْتَ أَنْتَهُمْ أَنْتَهِ» فانی و زودگذر است)، در حالی که چه چیزی نزد خداست، بهتر و پایدارتر است. پس آیا نمیاندیشید؟»
نکتههای سوره قصص - آیه ۶۰:
در واقع این سوّمین جوابی است که خداوند در پاسخ بهانه جویی کفّار مکّه (که اگر ما ایمان بیاوریم، زندگانی ما مختل میشود) میدهد، که آنچه را به گمان خام خود از رهگذر عدم ایمان به دست میآورد، متاع و کالای میدهد. بی ارزش و فانی زندگی محدود دنیاست، در حالی که آنچه نزد خداست، بهتر و ماندگارتر است.
نگاهی به دنیا از منظر قرآن
در قرآن مجید، از دنیا و زندگانی دنیا با تعبیرات یاد شده است و انسانها را از اقبال به آن و اغفال در برابر آن بر حذر است، از جمله: دنیا، اعراضی است. «عَرَضَ الْحَیاةِ الدُّنْیا» (نساء، ۹۴) دنیا، بازیچه است. «وَ مَا الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلَّا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ» (انعام، ۳۲) دنیا، اندک و ناچیز است. «فَما مَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا فِی الْآخِرَةِ إِلَّا قَلِیلٌ» (توبه، ۳۸)
زندگی دنیا، مایۀ غرور و اغفال است. «وَ مَا الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلَّا مَتاعُ الْغُرُورِ» (آل عمران، ۱۸۵) زندگی دنیا، برای کفّار جلوه دارد. «زُیِّنَ لِلَّذِینَ کَفَرُوا الْحَیاةُ الدُّنْیا» (بقره،۲۱۲) مال و فرزند، جلوههای دنیا هستند. «الْمالُ وَ الْبَنُونَ زِینَةُ الْحَیاةِ الدُّنْیا» (کهف، ۴۶) دنیا، غنچهای است که برای هیچکس گُل نمیشود. «زَهْرَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا» (طه، ۱۳۱)
آخر را به دنیا میفروشید؟ «اشْتَرَوُا الْحَیاةَ الدُّنْیا بِالْآخِرَةِ» (بقره، ۸۶) چرا به دنیای فانی و محدود، راضی میشوید؟ «أَ رَضِیتُمْ بِالْحَیاةِ الدُّنْیا» (توبه،۳۸) چرا به دنیای کوچک و زودگذر شاد میگردید؟ «فَرِحُوا بِالْحَیاةِ الدُّنْیا» (رعد، ۲۶) چرا دنیا را آخر میدهید؟ «یَسْتَحِبُّونَ الْحَیاةَ الدُّنْیا عَلَی الْآخِرَةِ» (ابراهیم،۳) چرا به دنیاداران خیره میشوید؟ «لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلی ما مَتَّعْنا بِهِ» (حجر، ۸۸) چرا فقط به دنیا فکر می کنید؟ «لَمْ یُرِدْ إِلَّا الْحَیاةَ الدُّنْیا» (نجم، ۲۹) آیا دنیاگرایان نمیدانند که جایگاهشان دوزخ است؟ «وَ آثَرَ الْحَیاةَ الدُّنْیا، فَإِنَّ الْجَحِیمَ هِیَ الْمَأْویست» (نازعات فقر، ۳۸)
البتّه این همه هشدار به خاطر کنترل مردم دنیاست و آنچه در آیات و روایات انتقاد شده، از دنیاپرستی، غمفروشی است. را ندارد، اما اگر کسی در چهارچوب عدل و انصاف به دنیا بروند و از کمات دیگر و آخرت غافل نشوند و حقّ محرومان را آدا و در تحصیل دنیا یا مصرف آن ظلم نکنند، این گونه مال و دنیا فضل و رحمت الهی است.
پیامهای سوره قصص - آیه ۶۰:
۱. ثروت و دارایی خود را محصول کار و زرنگی خویش نپنداریم که هر چه هست از خداوند است. «ما أُوتِیتُمْ»
۲. نعمتهای دنیوی، محدود است «مِنْ شَیْءٍ» ولی خدای متعال، نامحدود و غیر قابل تصوّر است. «ما عِنْدَ اللَّهِ خَیْرٌ وَ أَبْقی»
۳. اگر به خاطر پذیرش ایمان، دنیا را از دست بدهید، به نعمتهای بیمنتها و بیزوال دست پیدا کنید. «ما عِنْدَ اللَّهِ خَیْرٌ وَ أَبْقی»
۴. هر کس باقی را فدای فانی، و بهرۀ ناب را با لذّات آمیخته با مشکلات عوض کند، در حقیقت عاقل نیست. «أَ فَلا تَعْقِلُونَ»