به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۵۰۵ قرآن کریم آمده است: «وَ اذْکُرْ أَخا عادٍ إِذْ أَنْذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقاف و قَد خَلَتِ النُّذُرُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ. تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ» «و سرگذشت برادر قوم عاد (حضرت هود) را یاد کن، آنگاه که قومش را در نظر گرفت. در حالی که پیش از او و پس از هشدار دهندگانی بودند. (او به مردم گفت:) جز خدا را نپرستید که من از عذاب روز بزرگ بر شما می‌ترسم.»

نکته‌های سوره احقاف - آیه ۲۱:

«احقاف» از «حقف» به معنای شن روان، نام منطقه‌ای شن زار و رمل خیز در جنوب عربستان بین یمن، عمان و عدن است که محل سکونت قوم عاد بوده است. (التحقیق فی کلمات القرآن)

تعبیر به برادر که در مورد پیامبرانی مانند صالح و شعیب و هود آمده است. (هود،۵۰،۶۱،۸۴) حضرت هود «أَخا عادٍ»، یا به خاطر وبستگی فامیلی این پیامبران با قوم خود بوده و یا به خاطر انگیزه و سوز برادرانه پیامبران برای هدایت مردم است.

در تفسیر نورالثقلین می‌خوانیم: در زمان معتصم عباسی، برای دسترسی به آب، چاهی را در منطقه بطائنیه عراق حفر کردند. با امّا چاهی می کندند به آب نرسید و آن را رها کردند. در زمان متوکل باز به حفر چاه پرداختند تا به تخته سنگی سخت رسیدند. وقتی آن را شکستند، باد سردی وزید و عده‌ای را هلاک کرد. این حادثه عجیب را از امام هادی علیه السّلام سؤال کردند، آن حضرت فرمودند: آنجا سرزمین احقاف و قوم مشرک هود بوده که با وزیدن باد سردی به هلاکت رسیدند.

پیام‌های سوره احقاف - آیه ۲۱:

۱- آشنایی با تاریخ گذشتگان و یادآوری حوادث مهم تاریخی، مایۀ درس و عبرت است. «وَ اذْکُرْ ...»

۲- انبیاء با مردم برخورد کرده اند. «أَخا عادٍ»

۳- در بیان تاریخ، مقدّمات بیهوده را حذف و راز و رمز حرکت ها و رشدها و سقوط ها را مطرح می کنیم. «وَ اذْکُرْ ... إِذْ أَنْذَرَ ...»

۴- شیوۀ انبیاء در برابر منحرفان، هشدار است. «إِذْ أَنْذَرَ»

۵- اولین مخاطب انبیا، اطرافیان و قوم بودند. «قَوْمَهُ»

۶- شرایط سخت جغرافیایی و محیطی، مانع کار انبیاء نبوده است. «بِالْأَحْقافِ»

۷- از سنّت‌های خداوند، پیامبران متعدّد بوده است. «خَلَتِ النُّذُرُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ»

۸- سرلوحۀ کار انبیا، دعوت به یکتاپرستی است. «أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ»

۹- بهترین راه دعوت، تذکر به پیامد اعمال و آینده‌نگری است. «إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ».

انتهای پیام/