حالت تاریک
  • پنج‌شنبه, 1403/12/23 شمسی | 2025/03/13 میلادی
آیا مایل به نصب وب اپلیکیشن خاورستان | khavarestan هستید؟
تقارن ماه‌رمضان و نوروز فرصت تحقق حال‌خوب است
امام جمعه نهبندان:

تقارن ماه‌رمضان و نوروز فرصت تحقق حال‌خوب است

امام جمعه نهبندان گفت: ماه رمضان، ماه عبادت و بندگی، و عید نوروز، جشن طبیعت و نو شدن است و حال خوب زمانی به دست می‌ آید که تقوا پیشه کنیم و به نیازمندان توجه داشته باشیم.

حجت‌الاسلام احمد نجمی‌پور به خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، گفت: تقارن ماه مبارک رمضان(بهار معنویت) با نوروز(عید طبیعت) یعنی تقارن و مضاعف شدن «حال احسن» در وجود ما انسانها و این مسئله آن قدر اهمیت و ضرورت دارد که هم دعای هر روز ماه مبارک می‌خوانیم «اللَّهُمَّ غَیرْ سُوءَ حَالِنَا بِحُسْنِ حَالِکَ»؛ و هم در دعای تحویل سال نو می‌خوانیم «حَوِّلْ حَالَنَا إِلَى أَحْسَنِ الْحَالِ» یعنی هم ماه مبارک رمضان و هم نوروز، هر دو زمینه‌هایی برای فراهم شدن أحسن الحال برای انسان‌ها هستند. 

وی با تاکید بر این که أحسن الحال، ثمره تزکیه نفس است گفت: البته نکته مهم این‌جاست که أحسن الحال، آمدنی نیست، آوردنی است و باید کاری کنیم تا به أحسن الحال برسیم. دعا و طلب أحسن الحال از درگاه الهی لازم هست، اما کافی نیست؛ به همین جهت در حدیث مشهور امام رضا(ع) می‌خوانیم: «مَنْ سَأَلَ اللَّهَ التَّوْفِیقَ وَ لَمْ یجْتَهِدْ فَقَدِ اسْتَهَزَأَ بِنَفْسِه.

امام جمعه نهبندان ادامه داد: بنابراین باید برای تحقق و استجابت «اللَّهُمَّ غَیرْ سُوءَ حَالِنَا بِحُسْنِ حَالِکَ» و «حَوِّلْ حَالَنَا إِلَى أَحْسَنِ الْحَالِ» حرکت و اقدام کنیم. استجابت این دعا، نیازمند ترکیبِ ایمان واقعی، عمل صالح، تضرعِ خالصانه، و تزکیه نفس است. «قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ»؛ قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکَّى». همان گونه که خداوند در قرآن می‌فرماید: «إِنَّ اللَّهَ لا یغَیرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى یغَیرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ». 

حجت‌الاسلام نجمی‌پور اظهار کرد: پس باید هم دعا کنیم، هم برای تغییرِ درون بکوشیم تا لطف خداوند، حال ما را به أحسن الحال تبدیل کند و اساسا کمال ما انسانها در همین است که «سوء حال» را به «أحسن الحال» تبدیل کنیم. 

به گفته وی احسن الحال بودن یعنی رسیدن به تمام آن کمالاتی که خدای متعال به عنوان هدف خلقت ما، استعداد دستیابی به آن کمالات را در وجود ما قرار داده است 

به گفته وی در دعای سحرهای ماه مبارک رمضان فهرست کامل این کمالات را برای ما به خوبی تبیین شده است: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ بَهَائِکَ بِأَبْهَاهُ وَ کُلُّ بَهَائِکَ بَهِی... ». چرا دعای سحر؟ چون در دعا میگوییم: «اللَّهُمَّ غَیرْ سُوءَ حَالِنَا بِحُسْنِ حَالِکَ»- خدایا، حالِ بد ما را به نیکوییِ حالِ خودت دگرگون کن-. فرار از «سوء حالنا» به «حُسن حال الله»: «سوءَ حالنا»(حال بد ما) نمادی از نقص‌های هوای نفس است؛ بیماریهایی مانند جهل، عُجب، تکبر، حرص، حسد، حقد، دلبستگی به دنیا و...: «فَمَنْ یکُونُ أَسْوَأَ حَالًا مِنِّی» (دعای ابوحمزه ثمالی). امام جمعه نهبندان خاطر نشان کرد: درخواست «غَیِّرْ» (دگرگون کن)، فریادی است برای رهایی از زندانِ هوای نفس(خودِفرومایه ) واین «دگرگونی»، بهبودی سطحی نیست، بلکه تولدِ دوباره در سایه تجلیِ حق است. نجمی‌پور تصریح کرد: «حُسن حالک» نیز اشاره به صفات الهی دارد که فهرست آن در دعای سحر آمده است. خدای متعال زیبای بینهایت است و مبتهج بذات است. همانگونه که جناب ابن سینا در نمط هشتم کتاب الاشارات و التنبیهات می‌نویسد «با عظمت‌ترین وجودی که ابتهاج حقیقی دارد، خداوند است که ذات اول و به ذات خود ابتهاج دارد، زیرا او دارای عالیترین ادراک به عالیترین کمال است و هیچ عاملی هم که آن ذات اقدس را از این درک بازدارد، وجود ندارد. 

امام جمعه نهبندان ادامه داد: ذات الهی دارای همه کمالات بالفعل است و کمترین بالقوّه و انتظار در آن قابل تصور نیست. در واقع دعای «اللَّهُمَّ غَیرْ سُوءَ حَالِنَا بِحُسْنِ حَالِکَ»، بازتاب حدیث قدسی معروف قرب نوافل است: «... فَإِذَا أَحْبَبْتُهُ کُنْتُ إِذاً سَمْعَهُ الَّذِی یسْمَعُ بِهِ وَ بَصَرَهُ الَّذِی یبْصِرُ بِهِ وَ لِسَانَهُ الَّذِی ینْطِقُ بِهِ وَ یدَهُ الَّتِی یبْطِشُ بِهَا» انسان فقط با خدا حالش خوب می‌شود.

نجمی‌پور تصریح کرد: هم‌زمانی نوروز طبیعت و نوروز فطرت(رمضان المبارک): قرآن می‌فرماید: «سَنُرِیهِمْ آیَاتِنَا فِی الْآفَاقِ» ؛ ما آیات حکمت و ربوبیت خود را در آفاق جهان کاملا هویدا و روشن می‌گردانیم. 

وی توضیح داد: بنابراین ما در مدرسة الآفاق عالم هستیم و زندگی ما، زیستن در این مدرسه بزرگ و زیبا است؛مدرسه‌ای که مملو از آیات آفاقى مانند خورشید و ماه و ستارگان و نظام دقیقى كه بر آنها حاكم است، و مانند انواع متکثر و متنوع جانداران و گیاهان و كوه‌ها و دریاها با عجائب و شگفتی‌هاى بى‌شمار، موجودات گوناگون اسرار آمیزش، كه هر زمان اسرار تازه‌اى از خلقت آنها كشف مى‌شود، و هر یك آیه و نشانه است بر حقانیت حضرت حق است: «حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ» عبارت "سَنُریهم" كه فعل مضارع و دلیل بر استمرار است، گویای این است که کار مدرسة الآفاق استمرار دارد و اگر انسان صدها هزار سال نیز عمر كند هر زمان كشف تازه و ارائه جدیدى از آیات الهى خواهد داشت، چرا كه اسرار این جهان پایان‌پذیر نیست! 

به گفته وی تمام كتاب‌هاى علوم طبیعى و انسان‌شناسى در تمام ابعادش(علم تشریح، فیزیولوژى، روان‌شناسى، روانكاوى) و علوم مربوط به شناخت گیاهان و حیوانات، و مواد آلى طبیعت، و هیئت، و غیر آن، در حقیقت همه كتب توحید و معرفة اللَّه هستند، چرا كه عموما پرده از اسرار شگفت‌انگیزى بر مى‌دارند كه بیانگر علم و حكمت و قدرت بى‌پایان آفریننده اصلى این جهان است.

وی تصریح کرد: نوروز، آیت یقظه با این وصف، شروع فصل بهار و نوروز یکی از بزرگ‌ترین آموزه‌های این مدرسة الآفاق است. یقظه که اولین و اصلی‌ترین گام در سیر و سلوک و تزکیه نفس است، کار نوروز را در جان ما انجام می‌دهد و حضرت «یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ» با یقظه، نوروزی در جان ما می‌آفریند، یقظه‌ای که تحول حال ما را الی احسن الحال به‌دنبال خواهد داشت.

به گفته وی موهبت یقظه، موهبت عظیم ربوبی: خدای سبحان آدمیان را برای سیر و حرکت به سوی کمال مطلق آفریده است و اگر انسان بخواهد در این مسیر گام بردارد، اولین مرحله آن یقظه و بیداری است. 

وی ادامه داد: انسان بیدار کسی است که اول حرکتش منظم است و بعد حرف زدن او سامان یافته و سوم بین گفتار و حرکت او دارای ربط منطقی است به گونه‌ای که آن حرکت و گفتار او را به مقصد برساند. وی ادامه داد:حال اگر انسانی بخواهد با بیداری به سوی مقصد حرکت کند باید هم خدا را به عنوان کمال مطلق بشناسد و هم به فقر و نقص خود آگاهی داشته باشد از این رو با توجه به کمال مطلق در جهت رفع نیاز و نقص خود تلاش می‌کند.

وی اظهار کرد: یقظه، انسان را در دارالأمن جا می‌دهد و خوشا به سعادت انسانی که بداند ناقص و نیازمند است و رفع نیازش نه مقدور خود اوست و نه مقدور دیگران؛ و نیز بداند جهان هستی مبدایی دارد که حاجت نیازمندان را می‌داند و می‌تواند آن را بر طرف نماید چرا که این چنین انسانی به سیر و سلوک می‌افتند و به دار الأمن پناهنده می‌شود. 

وی افزود: همه مشکل این است که انسان، یا خود را نمی‌شناسد و به عجز خود آگاه نیست، یا می‌فهمد عاجز است اما می‌پندارد خودش یا دیگران یا روابط و ضوابط اجتماعی می‌توانند نیازهای او را برطرف کنند از این رو خود را به مهد امن الهی نمی‌سپارد.

انتهای خبر/

لینک کوتاه خبر

نظر / پاسخ از

  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.

هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر می‌گذارید!