پرستار نیکوکار بیرجندی:
ما پناه فرزندان نیستیم، آنها پناه دلهایمان هستند
پرستار با سابقه یکی از بیمارستانهای بیرجند که به همراه همسر و چهار فرزندش، سرپرستی ۳۲ کودک یتیم و نیازمند را برعهده گرفته است، معتقد است که دعای این فرزندان، منشأ آرامش، سلامت و برکت در زندگیشان بوده است.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، ، در میان مشغلههای روزمره و سختیهای شغل پرستاری، هنوز دلهایی هستند که با عشق به انسانیت میتپند. یکی از همین دلها، دل پرستاری از دیار بیرجند است؛ مردی که ۲۰ سال از عمرش را در یکی از بیمارستانهای شهر صرف خدمت به بیماران کرده و همزمان، همراه با همسر و چهار فرزندش، پناه و تکیهگاهی برای ۳۲ کودک یتیم و نیازمند شده است. او باور دارد که نیکی به یتیمان، نهتنها وظیفهای انسانی بلکه عهدی الهی است که ثمرهاش را در آرامش و برکت زندگی خود دیده است.
این پرستار ۴۳ ساله درباره انگیزه خود از این اقدام نیکوکارانه ، به خبرنگار ما گفت:ما که خود را شیعه و محب امیرالمؤمنین(ع) میدانیم، باید فرمایش آن حضرت را سرلوحه زندگی قرار دهیم که فرمودند «مِن أفضَلِ البِرِّ البِرُّ بِالأیتامِ»؛ یکی از بالاترین مراتب نیکوکاری، احسان به یتیمان است .
به گفته وی از دوران کودکی، پدر و مادرم همیشه بر این موضوع تأکید داشتند و از همان زمان ، این باور در دل ما ریشه گرفت تا جایی که پس از شروع زندگی کاریام تصمیم گرفتیم این توصیه را در عمل به کار ببندیم.
این پرستار با تجربه با اشاره به آغاز این مسیر در دو دهه پیش ادامه داد: حدود بیست سال پیش، وقتی در یکی از شهرهای استان زندگی میکردیم، همسرم پیشنهاد داد سرپرستی یک یا دو فرزند یتیم را بر عهده بگیریم تا خیر و برکتی در زندگیمان جاری شود از همان زمان این کار را آغاز کردیم و به مرور، با هر موفقیت، هر تولد و هر اتفاق خیر، فرزند معنوی جدیدی را به خانوادهمان اضافه کردیم و علاوه بر این هر فرزندمان حمایت از سه فرزند یتیم را برعهده دارند.
این پرستار نیکوکار که اکنون به همراه خانواده سرپرستی ۳۲ فرزند معنوی را برعهده دارد بر این عقیده است در واقع ما از این فرزندان حمایت نکردیم، بلکه آنها بودند که با دعای خیرشان، با صفا و پاکی دلشان، چتر حمایتی خود را بر زندگی ما گستردهاند و من در طول این سالها به چشم دیدهام که چگونه خداوند به برکت همین نیت و دعای این عزیزان، ما را از بسیاری از خطرات و مشکلات حفظ کرده است.
وی افزود:در فرمایش امام صادق(ع) آمده است: «مَن حفظَ یتیماً حفظَهُ الله»؛ هر کس از یتیمی نگهداری کند، خداوند نگهبان او خواهد بود و حقیقت این حدیث را در زندگیام درک کردهام و این لطف و عنایت الهی است.
این پرستار با قدردانی از همراهی همسرش گفت:همسرم نقش بسیار مهمی در استمرار این مسیر داشته است حتی در روزهایی که بحران مالی داشتیم، همیشه تأکید میکرد که اولویت پرداختی اول ماه باید برای فرزندان معنویمان باشد و باور و ایمان او باعث شده که این مسیر را بدون وقفه ادامه دهیم.
او همچنین به تربیت فرزندان خود در این مسیر اشاره کرد و گفت:به فرزندانم، بهویژه دختر بزرگترم که حالا به سن درک این مفاهیم رسیده، همیشه گفتهام انشاءالله وقتی ازدواج کردید، همین راه را ادامه دهید و هرکدام علاوه بر سه فرزند معنوی را که هم اکنون تحت حمایت قرار دادید فرزندان دیگری را هم حمایت کنید تا این فرهنگ نیکوکاری مانند شاخههای درختی پربرکت در جامعه گسترش یابد.
وی در ادامه از نقش کمیته امداد در این مسیر سخن گفت:کمیته امداد با فراهم کردن شرایط شفاف و قابل اعتماد برای حمایت از ایتام، نقش مهمی در ایجاد ارتباط مؤثر بین حامی و کودک دارد و همه چیز روشن و مشخص است؛ میدانیم کمکها به طور دقیق در چه مسیری خرج میشود و چه تأثیری دارد و همین اعتماد است که دلگرمی و انگیزه ادامه کار را در ما زنده نگه میدارد.
این پرستار نیکوکار ضمن دعوت از همکاران و جوانان برای پیوستن به طرح اکرام ایتام و محسنین افزود:اگر هر خانواده حتی با حمایت از یک فرزند معنوی شروع کند، یقین بدانند خیر و برکتش چند برابر به زندگیشان بازمیگردد و این اثر نهتنها در آرامش فردی بلکه در سلامت و همبستگی اجتماعی جامعه نیز نمایان میشود.
وی تاکید کرد: تا زمانی که خداوند نفسی در سینه ما قرار داده، این مسیر را ادامه خواهیم داد، چراکه باور دارم ما پناه این فرزندان نیستیم؛ آنها پناه دلهای ما هستند.
انتهای خبر/
لینک کوتاه خبر
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!