به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»،«وَ لَقَدْ أَوْحَیْنا إِلی مُوسی أَنْ أَسْرِ بِعِبادِی فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِیقاً فِی الْبَحْرِ یَبَهْتَاً تَخَاً دَخَاً ْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِهِ فَغَشِیَهُمْ مِنَ الْیَمِّ ما غَشِیَهُمْ * وَ أَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَ ما هَدی به موسی » وحی کردیم که بندگان مرا شبانه (از مصر) کوچ بده و برای آنها راهی خشک در میان دریا بگشا تا نه از تعقیب (فرعونیان) بترسی و نه (از غرق شدن،) بیمناک باشی * پس فرعون با سپاهیانشان را دنبال کرد، پس. (موجی) از دریای آنان را گرفت و به طور کامل غرق کرد * و فرعون قوم خود را گمراه کرد و هیچ هدایتی نکرد»

نکات سورۀ طه - آیات ۷۷ - ۷۹:

زمانی که صحران و مردم مصر به موسی علیه‌السّلام ایمان آوردند و از تهدیدات فرعون نهراسیدند، راه امداد الهی گشودند. از این روی به موسی علیه السّلام خطاب شد که مردم را شبانه از مصر حرکت داد که دریا را برای خشک کردن و شرّ فرعون را از شما دور می‌کنیم. (تفسیر فی ظلال القرآن)

«اسراء» به معنای حرکت در شب است.

«ایبس» به مکانی گفته می‌شود که قبلًا آب داشته، امّا اینک خشک شده است.

«درک» به خساراتی که دامنگیر انسان می‌شود گفته می‌شود.

مراد از «بِعِبادِی» بنی اسرائیل است.

پیام‌های سوره طه - آیات ۷۷ - ۷۹:

۱. حرکت انبیاء و شیوۀ مبارزۀ آنان برخاسته از وحی الهی است. «أَوْحَیْنا»

۲. عزّت همراه آوارگی، بهتر از ذلّت در وطن است. «أَسْرِ بِعِبادِی»

۳. اگر نمی‌توانیم در محیطی اثر بگذارم، لااقل آن محیط را ترک کنیم و از آنجا هجرت کنیم. «أَسْرِ بِعِبادِی»

۴. از جمله مفهوم بعثت انبیا، نجات مردم از شرّ طاغوت هاست. «أَسْرِ بِعِبادِی»

۵. اوّلین گام علیه ظالم، خالی کردن اطراف اوست. «أَسْرِ بِعِبادِی»

۶. خداوند یاور محرومان است. «بِعِبادِی»

۷. هدایت و ادارۀ مردم، بر عهدۀ رهبران الهی است. «أَسْرِ بِعِبادِی فَاضْرِبْ»

۸. معجز موسی علیه السّلام جامعه را تکان داد و به حرکت واداشت که فرعون خود را به تعقیب تبدیل کرد. «فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ»

۹. دریا نیز مانند همۀ طبیعت، مأمور قهر یا مهر خداست. «فَغَشِیَهُمْ»

۱۰. رهبران و حاکمان جامعه، در هدایت یا گمراهی مردم نقش کلیدی دارند. «أَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَ ما هَدی»

۱۱. شعارهای انحرافی را بی‌پاسخ نگذارید. فرعون می‌گفت: «ما أَهْدِیکُمْ إِلَّا سَبِیلَ الرَّشادِ» (غافر، ۲۹) امّا خداوند می‌فرماید: «وَ أَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَ ما هَهَدى را هدایت کرد».