حالت تاریک
  • یکشنبه, 1403/10/09 شمسی | 2024/12/29 میلادی
آیا مایل به نصب وب اپلیکیشن خاورستان | khavarestan هستید؟

تسنیم تلاوت صفحه ۳۱۹ قرآن

تسنیم تلاوت صفحه ۳۱۹ قرآن

سرانجام ظلم، محرومیت از رحمت الهی است. «وَ قَدْ خبَ مَنْ حَمَلَ ظُلْماً»

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»،«کَذلِکَ نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنْباءِ ما قَدْ سَبَقَ وَ قَدْ آتَیْناکَ مِنْ لَدُنَّا ذِکْراً» «(ای پیامبر!)

نکته‌های سوره طه - آیه ۹۹:

در نقل تاریخ انبیاء برکات زیادی وجود دارد از جمله:

الف: افزایش علم و آگاهی؛

ب: بدست آوردن بصیرت و پیدا کردن راه سعادت؛

ج: تنبیه و تذکّر مردم؛

د: بشارت و دلگرمی مؤمنین.

پیام‌های سوره طه - آیه ۹۹:

۱. روایت تاریخ، یکی از شیوه‌های تربیتی قرآن است. «کَذلِکَ نَقُصُّ»

۲. داستان‌های قرآن، بهترین و صادق‌ترین داستان‌هاست. زیرا گویندۀ آن خداوند و مخاطبش پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله و ماجرای آن واقعی است. «نَقُصُّ عَلَیْکَ»

۳. در بیان تاریخ، از شرحی که دانستن و ندیستن آنها نقشی در هدف ندارد، خودداری کنید. «مِنْ أَنْباءِ»

۴. هر ارزش تاریخی بیان ندارد؛ اخبار مهم قابل حمل است. («انباء» جمع «نبأ» به خبر مهم و مفید گفته می‌شود.) «أَنْباءِ»

۵. تاریخ وسیلۀ تذکّر است؛ نه عامل سرگرمی. «أَنْباءِ ما قَدْ سَبَقَ ذِکْراً»

۶. قرآن یاد و مهمّی است. («ذِکْراً» با تنوین نشانۀ عظمت است.)

۷. سرچشمه تاریخ و داستانهای قرآنی، وحی الهی است. نه گفته های این و آن. «لَدُنَّا»

تفسیر صفحۀ ۳۱۹ قرآن کریم - سورۀ طه - آیات ۱۰۰ - ۱۰۳ - تفسیر نور:

«مَنْ أَعْرَضَ عَنْهُ فَإِنَّهُ یَحْمِلُ یَوْمَ الْقِیامَةِ وِزْراً * خالِدِینَ فِیهِ وَ ساءَ لَهُمْ یَوْمَیْفَیْاً ی الصُّورِ وَ نَحْشُرُ الْمُجْرِمِینَ یَوْمَئِذٍ زُرْقاً * یَتَخافَتُونَ بَیْنَهُمْ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ عَلَیْهِمْ إِلَّا أَنْدَرَاً. در روز قیامت، بار سنگینی (از گناه) را بر دوش خواهد کشید * (آنها) برای همیشه در آن (بار گناه و عقوبتش) خواهند ماند و چه بد باری برای آنها، (بار گناه) در روز قیامت * (همان) روزی که در صور دمیده می‌شود و ما در آن روز، مجرمان را با چشمان تیره (و بدن‌های ک) محشور می‌کنیم * (آنها) در بین بود آهسته با گفتگو می‌کنند که شما جزیی (دهه روز در دنیا بیشتر) توقف نداشتید»

نکات سورۀ طه - آیات صد - 103:

کلمۀ «حمل» و کلمۀ «حمل» در لغت به یک معناست؛ لیکن «حمل» به بار ظاهری و «حمل» به بار باطنی مثل بچه در شکم مادر اطلاق می‌گردد.

«زرق» رنگی است که از اختلاط سفید و سیاه به وجود می‌آید، مثل رنگ خاکستری و شاید کنایه از کوری، ترس و یا رنگ پریدگی باشد.

کلمۀ «صور» یا به معنای شاخ است و یا جمع صورت می‌شود که مراد دمیدن در صورت‌های مردگان برای زنده شدن است.

در قرآن مجید به دو نفخه اشاره شده است که در نفخة اوّل، همه موجودات می‌میرند و در نفخة دوّم انسان‌ها برای حساب زنده می‌شوند. «وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ، فَصَعِقَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شاءَ اللَّهُ، ثُمَّ نُفِخَ فِهِهِ أَخَیِه رُونَ» (زمر، ۶۸) و منظور از «یُنْفَخُ فِی الصُّورِ» در این آیه، به قرینه جملۀ «. وَ نَحْشُرُ الْمُجْرِمِینَ»، نفخۀ دوّم در روز قیامت است.

لینک کوتاه خبر

نظر / پاسخ از