به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان» در تفسیر صفحه ۵۴۲ قرآن کریم آمده است: « بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِی تُجادِلُکَ فِی زَوْجِها وَ تَشْتَکِی إِلَی اللَّهِ وَ اللَّهُ یَسْمَعُ تَحاوُرَکُما إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ *»   « به نام خداوند بخشنده مهربان‏ همانا خداوند سخن آن زنی که درباره همسرش با تو مجادله کرده و به سوی خدا شکوه و گلایه می‌کرد، شنید و خداوند گفتگوی شما دو نفر را می‌شنود، همانا خداوند شنوای بیناست.» 

نکته‌های سورۀ مجادله- آیه ۱:
در زمان جاهلیّت، نوعی طلاق بود که بر اساس آن، مرد دیگر حقّ بازگشت به همسرش را نداشت و زن نیز حقّ انتخاب شوهر دیگری نداشت، به این نوع طلاق، ظهار می‏‌گفتند. 

در زمان پیامبر اسلام، مردی همسرش را این گونه طلاق داد و خطاب به او گفت: «انت علی کظهر امی» تو نسبت به من، مثل مادرم هستی. آن زن نزد پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله آمد و ماجرا را بیان کرد، حضرت فرمود: قانونی از طرف خداوند برای این مورد نیامده است؛ زن هراسان شد و گفت: «أشکو الی الله فاقتی و حاجتی و شدة حالی» به خدا شکوه می‌کنم از بدبختی خود، جوانی و سلامتی‌‏ام رفت؛ کودکانی دارم که اگر به شوهرم بسپارم ضایع می‌شوند و اگر نزد خودم باشند گرسنه می‌‏مانند. 

طولی نکشید که آیات این سوره نازل شد و دستور رسید هرکس چنین کند، باید کفّاره بپردازد و طلاقی هم صورت نگرفته است. از آنجا که شوهر، قدرت خرید برده و آزاد کردن‏ آن را نداشت و نیز اطعام شصت مسکین در توان او نبود و دو ماه روزه گرفتن نیز برای او ضرر داشت، پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله مقدار مناسبی به او کمک کرد و آن مرد به واسطه کمک حضرت، شصت فقیر را غذا داد و با این کفّاره به زندگی خود برگشت. (تفسیر نمونه) 

خداوند در این یک آیه، سه بار از سمیع بودن خود سخن گفته است تا مردم با او گفتگو کنند. «سَمِعَ‏، یَسْمَعُ‏، سَمِیعٌ»

پیام‌های سورۀ مجادله- آیه ۱:
۱- در سخنان خود دقّت کنیم که خداوند آنها را می‌شنود. «قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِی» 

۲- خداوند به دعاها و ناله‌های ما گوش فرا می‌دهد. «قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِی» 

۳- پیامبر گرامی، با موقعیّت رهبری جامعه، به راحتی در دسترس عموم بود و مردم در مورد مشکلاتشان با او گفتگو می‏‌کردند. «تُجادِلُکَ» 

۴- آزادی اظهار نظر و عقیده در حکومت اسلامی به قدری است که یک زن می‌‏تواند با رهبر جامعه مجادله کند. «الَّتِی تُجادِلُکَ» 

۵- در بن‌بست‏‌ها به خدا و اولیای او پناه ببرید. «تَشْتَکِی إِلَی اللَّهِ» 

۶- حوادث، نیازها، ناله‌ها و بن‌بست‌ها، زمینه‌ساز وضع قوانین هستند. وَ اللَّهُ یَسْمَعُ تَحاوُرَکُما ... سَمِیعٌ بَصِیرٌ 

۷- شنوا و بینا بودن و آگاهی از مشکلات مردم، شرط صلاحیّت قانون‌گذاران جامعه است. «وَ اللَّهُ یَسْمَعُ تَحاوُرَکُما ... إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ»

انتهای خبر/10