به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۴۹۸ قرآن کریم آمده است: «إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ مِیقاتُهُمْ أَجْمَعِینَ * یَوْمَ لا یُغْنِی مَوْلًی عَنْ مَوْلًی شَیْئاً وَ لا هُمْ یُنْصَرُونَ * إِلاَّ مَنْ رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ»   «همانا روز جداسازی (حقّ از باطل) وعده‌گاه همه آنهاست* روزی که هیچ دوستی از دوست خود حمایتی نمی‏‌کند و آنان (از هیچ سوی دیگر نیز) یاری نمی‌شوند* جز کسی که خداوند او را مورد رحمت قرار دهد، همانا او عزیز و رحیم است» 

نکته‌های سورۀ دخان- آیات ۴۰-۴۲:
چون آفرینش هدفی بر حقّ دارد، پس قیامت باید باشد، خدای حکیم که هستی را بر اساس حقّ آفرید، گل سر سبد هستی را با مرگ رها نمی‌‏کند. 

کلمۀ «مَوْلًی» به معنای دوست، سرپرست، خدمت‏گزار و بنده به کار می‌‏رود.

پیام‌های سورۀ دخان- آیات ۴۰-۴۲:
۱. قیامت روز فاصلۀ حقّ از باطل و نیکان از بدان است. «یَوْمَ الْفَصْلِ» 

۲. حضور در قیامت استثنا بردار نیست. «أَجْمَعِینَ» 

۳. در قیامت همه علاقه‌‏ها بی‌اثرند جز شفاعت. «لا یُغْنِی مَوْلًی ... إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ» 

۴. در قیامت هیچ نوع کمکی در کار نیست. «شَیْئاً» 

۵. در قیامت نه فرد به فرد کمک می‌کند «مَوْلًی عَنْ مَوْلًی» نه گروه به گروه. «وَ لا هُمْ یُنْصَرُونَ» 

۶. در قیامت، با آنکه همه جمعند و انسان در جمع است، امّا تنهاست. «أَجْمَعِینَ ... لا هُمْ یُنْصَرُونَ» 

۷. تنها خداست که قدرت او همراه با رحمت است، نسبت به کفّار عزیز و نسبت به مؤمنان رحیم است. «إِنَّهُ هُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ»

انتهای خبر/10