به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»،، به مناسبت میلاد با سعادت حضرت زینب کبری(سلام‌الله‌علیها) و گرامیداشت روز پرستار، خبرنگار در گفت‌وگویی صمیمی با یکی از پرستاران بیرجندی، به بازخوانی مفهوم «پرستاری زینب‌وار» در دوران خدمت پرداخت.

زهرا کرمی در پاسخ به پرسش خبرنگار ما درباره چگونگی الگوگیری از حضرت زینب(س) در مسیر خدمت و صبر گفت:حضرت زینب(س) برای ما فقط یک شخصیت تاریخی نیست؛ بلکه الگویی زنده از ایمان، استقامت و مسئولیت‌پذیری است. وقتی در لحظات بحرانی کنار بیمار هستیم و باید آرامش، امید و مراقبت را هم‌زمان ارائه دهیم، به یاد بانویی می‌افتیم که در سخت‌ترین میدان تاریخ، پرستار کاروان اسرا بود و با صبری الهی همه را تسلی داد.

این پرستار  در ادامه، با اشاره به تجربه پرستاران در دوران کرونا و بحران‌های درمانی، افزود:روزهایی که بیماران کرونایی در بیمارستان‌ها با مرگ دست‌و‌پنجه نرم می‌کردند، ما معنای واقعی جهاد را لمس کردیم. باور به اینکه کار ما فقط شغل نیست، بلکه عبادت و خدمت به بندگان خداست، به ما نیرو می‌داد. روحیه زینبی به معنای در دل رنج، امید را زنده نگه داشتن است.

این پرستار در بخش دیگری از گفتگو، درباره چگونگی قدردانی واقعی از پرستاران تأکید کرد: تجلیل زبانی خوب است، اما آنچه پرستاران را دلگرم می‌کند، حمایت واقعی است؛ اعم از تأمین امنیت شغلی، بهبود شرایط کاری و نگاه انسانی به جای نگاه صرفاً اداری. پرستاران، ستون‌های نظام سلامت‌اند و باید با عزت و احترام دیده شوند.

کرمی گفت: در حرفه ما خستگی و فشار کاری زیاد است، اما تمام این سختی‌ها وقتی بیماری که روزها و هفته‌ها در بخش بستری بوده، با لبخند مرخص می‌شود، معنای دیگری پیدا می‌کند. لحظه‌ای که بیماری مسن یا کودکی پس از گذراندن روزهای سخت درمان با حال خوب از بیمارستان می‌رود و برایمان دعای خیر می‌کند، خستگی از تنمان بیرون می‌رود. همان لبخند، پاداشی است که با هیچ چیز قابل مقایسه نیست.

وی در پاسخ به پرسشی درباره شباهت میان رسالت حضرت زینب(س) در مراقبت از اهل‌بیت و نقش پرستاران در مراقبت از بیماران نیز گفت:حضرت زینب(س) در کربلا و مسیر اسارت، نماد پرستاری از جسم و روح انسان‌ها بود؛ همان کاری که ما امروز در بیمارستان انجام می‌دهیم.

 به گفته کرمی، پرستاری فقط مراقبت از جسم نیست، بلکه پرستاری از روح، امید و کرامت انسان است؛ همان‌گونه که بانوی صبر در برابر همه دردها، کرامت انسان را پاس داشت.

 کرمی در ادامه از دشواری‌های کار نیز عنوان کرد: سخت‌ترین لحظه برای پرستار زمانی است که تمام تلاشش را برای نجات بیماری کرده، اما نتیجه مطلوبی حاصل نشده است، مخصوصاً وقتی بیمار جوان باشد. در این شرایط با یادآوری این‌که نهایت توان خود را به‌کار گرفته‌ایم و با حمایت و همدلی همکاران، می‌توان آرامش پیدا کرد. پرستاری کار گروهی است و بدون پشتوانه روحی تیمی نمی‌شود ادامه داد.

در پایان، این پرستار با اشاره به نقش پررنگ همکارانش در روزهای سخت بحران‌های درمانی افزود:زینب‌وار بودن یعنی در میدان سختی‌ها، با ایمان و عشق به انسانیت بمانی. پرستاران امروز همان زینب‌واران سپیدپوش‌اند که با دستان مهربانشان، امید را به بیماران هدیه می‌دهند.

انتهای خبر/