- گروه : فرهنگی
- شماره : 6039
تسنیم وحی؛
تفسیر صفحه ۴۵۰ قرآن کریم
پس چون هر دو تسلیم (فرمان ما) شدند و ابراهیم، گونۀ فرزند را بر خاک نهاد (تا ذبحش). کند)، او را ندا دادیم که ای ابراهیم! حقّاً را همان چیزی که رؤیایت کرده است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۴۵۰ قرآن کریم آمده است: فَلَمَّا أَسْلَما وَ تَلَّهُ لِلْجَبِینِ * وَ نادَیْناهُ أَنْ یا إِبْراهِیمُ * قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْیا إِنَّا کَذلِکَ نَجِّا َهُوَ الْبَلاءُ الْمُبِینُ» «پس چون هر دو تسلیم (فرمان ما) شدند و ابراهیم، گونۀ فرزند را بر خاک نهاد (تا ذبحش). کند)، او را ندا دادیم که ای ابراهیم! * حقّاً را همان چیزی که رؤیایت کرده است (و امر ما را اطاعت کردی)، همانا ما نیکوکاران را این گونه می‌کنند (و نیّت عمل خیر آنان را به جای عمل می‌کنیم) * این همان آزمایش بود».
نکات سورۀ صافات - آیات ۱۰۳ - ۱۰۶:
«تَلَّهُ» یعنی او را بر خاک خواباند.
«جبین» به معنای یک طرف صورت و پیشانی است.
پس از آن و پسر، (ابراه و اسماعیل) هر پدر خدایی دو آماده خود را برای انجام فرمان اعلام کردند و ابراهیم فرزندش را به خواباندند، ندا آمد که ما سربر اسماعیل را نمی خواستیم، ولی بریدن تو را از فرزند در راه. خدا می خواستم که نشان دادی.
اهمیّت انگیزه و نیّت
در فرهنگ قرآن و مکتب اهلبیت علیهم‌السّلام به انگیزه و نیّت عمل بهای اصلی داده شده است. تا آنجا که نیّت مؤمن برای انجام کار خیر با ارزش تر از عمل و شمرده شده است. «نیة المؤمن خیر من عمله» (کافی، ج 2، ص 84) از کارهای انجام نشده، به خاطر انگیزه های مثبت است و از بسیاری کارهای انجام شده، به خاطر انگیزه های منفی انتقاد شده است.
اکنون چند نمونه از کارهایی که انجام نگرفته امّا مورد ستایش و انجام شده است را ذکر می کنیم:
از اقدام حضرت ابراهیم برای قربانی کردن فرزند. «قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْیا»
اویس قرنی برای دیدار پیامبر صلی الله علیه و آله به مدینه رفت و با آن به دیدار حضرت موفق نشد امّا زیارتش قبول شد، در مقابل، افراد در کنار حضرت بودند و او را آزار می‌دادند.
گروهی از یاران پیامبر وسیلۀ رفتن به جبهه نداشتند اما ناراحت و گریان بودند. (توبه،۹۲)
افرادی که خدایشان را به خوبی تبدیل می کنند می کند. «یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ» (فرقان، ۷۰)
کسانی که چون با محبّت اهل بیت علیهم‌السّلام از دنیا رفتند، شهید می‌کنند. «من مات علی حب آل محمد مات شهیدا» (بحار، ج ۲۳، ص ۲۳۳)
گروهی که چند برابر به آنان عطا می شود. «أَضْعافاً مُضاعَفَةً»
امّا کارهای نیکی که مورد انتقاد واقع شده است:
کارهایی که با نیّت فاسد و همراه با ریا و عجب باشد. «الَّذِینَ هُمْ یُراؤُنَ ... فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ» (ماعون،۴)
کاری خیری که در کنارش یک عمل فاسد انجام شده است، مانند صدقه ای که در کنارش منّت باشد. «لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِکُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذی» (بقره،۲۶۴)
کارهایی که قرآن را در مورد آنان می‌فرماید: آنها می‌توانند ارزشی دارند و کارشان خوب است. «یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً» (کهف،۱۰۴)
