حالت تاریک
آیا مایل به نصب وب اپلیکیشن خاورستان | khavarestan هستید؟
تفسیر صفحه ۴۷۹ قرآن کریم
تسنیم وحی؛

تفسیر صفحه ۴۷۹ قرآن کریم

دوزخیان به پوستشان گویند: «چرا علیه ما گواهی دادید؟» گویند: «خدایی که همه چیز را به نطق آورده ما را نیز به سخن آورد، او که نخستین بار شما را آفرید و فقط به سوی او برگردانده می‌شوید

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۴۷۹ قرآن کریم آمده است:  «وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَیْنا قالُوا أَنْطَقَنَا اللَّهُ الَّذِی أَنْطَقَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ وَ هُوَ خَلَقَکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ»   «دوزخیان به پوستشان گویند: «چرا علیه ما گواهی دادید؟» گویند: «خدایی که همه چیز را به نطق آورده ما را نیز به سخن آورد، او که نخستین بار شما را آفرید و فقط به سوی او برگردانده می‌شوید»» 

نکته‌های سورۀ فصلت - آیه ۲۱:
در قیامت، گواهان متعدّد هستند، از جمله: خداوند، انبیا، زمین، زمان، فرشتگان، اعضای بدن و ... که برای هر کدام، آیه و حدیث آمده است. 

روز محشر هر نهان پیدا شود......... هم ز خود هر مجرمی رسوا شود 

دست گوید من چنان دزدیده‌ام.......... لب بگوید من چنان بوسیده‌ام‏ 

چشم گوید غمزه کردستم حرام.......... گوش هم بشنیده‌ام سوء الکلام‏ 

هستی نوعی نطق دارد. «أَنْطَقَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ» خداوند درباره‏ی دوزخ می‌فرماید: «تَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِیدٍ » (ق،۳۰) جهنّم می‌گوید: آیا باز هم مجرم داری؟ و دربارۀ زمین و آسمان می‏‌فرماید: «قالَتا أَتَیْنا طائِعِینَ » (فصلت،۱۱ ) ما با رغبت به سوی تو می‏‌آییم. 

نطق آب و نطق خاک و نطق گل.......... هست محسوس حواس اهل دل‏ 

جمله ذرّات زمین و آسمان.......... با تو می‌گویند روزان و شبان‏‏ 

ما سمیعیم و بصیریم و هُشیم.......... با شما نامحرمان ما خامشیم‏

پیام‌های سورۀ فصلت - آیه ۲۱:
۱. قیامت صحنۀ جدال و ستیزِ انسان با خود است. «وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ» 

۲. شاید رسوایی گناهانی که انسان با پوست بدن انجام داده بیشتر است. («وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ» و نفرمود: قالوا لا بصائرهم و ...) 

۳. گواهی اعضای بدن در قیامت، همواره علیه انسان است و هرگز به نفع انسان نیست. (در قرآن هر کجا سخن از گواهی اعضاست مربوط به گناهان است). «لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَیْنا» 

۴. کفّار اصل گناه را می‌پذیرند ولی از گواهی اعضای بدن خود ناراحت می‌شوند. «لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَیْنا» 

۵. گواهی دادن و نطق کردن، نشانۀ علم اعضای انسان به عملکرد اوست. «أَنْطَقَنَا اللَّهُ» 

۶. آن که قدرت آفریدن دارد، قدرت به سخن در آوردن نیز دارد. «أَنْطَقَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ وَ هُوَ خَلَقَکُمْ» 

۷. آفرینش آغازین، بهترین دلیل بر امکان معاد است. «خَلَقَکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ»

انتهای خبر/10

لینک کوتاه خبر