به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان» در تفسیر صفحه ۵۴۵ قرآن کریم آمده است: « لا تَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ یُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ کانُوا آباءَهُمْ أَوْ أَبْناءَهُمْ أَوْ إِخْوانَهُمْ أَوْ عَشِیرَتَهُمْ أُولئِکَ کَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ الْإِیمانَ وَ أَیَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ یُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِینَ فِیها رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ أُولئِکَ حِزْبُ اللَّهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ *»   « هیچ قومی را نمی‌یابی که به خدا و قیامت مؤمن باشند و (در همان حال) با کسی که در برابر خدا و رسولش موضع گرفته است، مهرورزی کنند، حتّی اگر پدران یا پسران یا برادران یا خویشانشان باشند. آنها کسانی هستند که خداوند، ایمان را در دلهایشان ثابت فرموده و با روحی از جانب خویش آنان را تأیید نموده است و آنان را در باغ‌هایی که نهرها از پای (درختان) آنها جاری است، وارد می‏‌کند در حالی که در آنجا جاودانه هستند، خداوند از آنان راضی است و آنان نیز از او راضی هستند. آنان حزب خدا هستند، آگاه باشید که تنها حزب خدا پیروز و رستگارند.» 

نکته‌های سورۀ مجادله- آیه ۲۲:
مقام رضا، بالاتر از مقام تسلیم است، یعنی بنده نه فقط تسلیم مقدّرات الهی و امر و نهی اوست، بلکه در دل نیز به آن راضی است و از سر رضایت آن را می‌‏پذیرد. 

ایمان با کفر سازگار نیست. به نوح دربارۀ فرزندش گفته می‌شود: «إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ» (هود،۴۶) هنگامی که برای ابراهیم ثابت شد عموی او منحرف است، از او برائت جست. «فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِلَّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ» (توبه،۱۱۴) حتّی پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله از استغفار برای مشرکان منع می‌شود. «ما کانَ لِلنَّبِیِّ وَ الَّذِینَ آمَنُوا أَنْ یَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِکِینَ وَ لَوْ کانُوا أُولِی قُرْبی‏ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحابُ الْجَحِیمِ» (توبه،۱۱۳)

تولّی و تبرّی‏
در سورۀ مجادله بارها سخن از تولّی و تبرّی مطرح شده است که بیانگر اهمیّت دوستی با دوستان خدا و دشمنی با دشمنان خداست: «تَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ»، «لا تَجِدُ ... یُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ‏» 

امام رضا علیه‌السّلام فرمود: «کمال الدین ولایتنا و البرائة من عدونا» کمال دین، در پذیرش ولایت ما و دوری از دشمنان ماست. 

به امام صادق علیه‌السّلام گفتند: فلانی به شما محبت می‌‏ورزد ولی نسبت به برائت از دشمنان شما ضعیف عمل می‌کند. حضرت فرمودند: دروغ می‌گوید کسی که ادّعای محبت ما را دارد و از دشمن ما دوری نجسته است. (بحار، ج ۲۷، ص ۵۸) 

امام صادق علیه‌السّلام فرمود: «اوحی الله الی نبی من انبیائه قل للمؤمنین لا تلبسوا لباس اعدایی و لا تطعموا مطاعم اعدایی و لا تسلکوا مسالک اعدایی فتکونوا اعدایی کما هم اعدایی» (وسائل، ج ۳، ص ۲۷۹.) خداوند متعال به پیامبری از پیامبرانش وحی فرمود که به مؤمنان بگو: مانند دشمنان من لباس نپوشند و مانند دشمنان من غذا نخورند و در چگونگی زندگی و رفتار، مانند دشمنان من نباشند، چرا که در این صورت دشمنان من محسوب می‌شوند. هم چنانکه آنان دشمنان من هستند. در حدیث آمده است: «هل الدین الا الحب و البغض» (بحار، ج ۶۵، ص ۶۳.)آیا دین، جز حبّ و بغض است؟

انتهای خبر/10