به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۴۰۷ قرآن کریم آمده است: «وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ تَقُومَ السَّماءُ وَ الْأَرْضُ بِأَمْرِهِ ثُمَّ إِذا دَعاکُمْ دَعْوَةً مِنَ الْأَرْضِ إِذا أَنْهُ» که «اَنَجَعُمْ» است زمین به فرمان او بر پاست؛ پس هرگاه را از زمین فرا خواند، شما (از قبر) بیرون می آیید (و در صحنۀ قیامت حاضر شوید)»

نکات سورۀ روم - آیۀ ۲۵:

در این آیات، هم آفرینش انسان از خاک، نشانۀ قدرت الهی شمرده شد، «خَلَقَکُمْ مِنْ تُرابٍ» هم مرگ و خروج انسان از قبر. «مِنَ الْأَرْضِ إِذا أَنْتُمْ تَخْرُجُونَ»

خداوند در این آیه و پنج آیه قبل، پانزده مرتبه مردم را مخاطب قرار داده و نعمت های خود را برشمرده که این یکی از شیوه های تبلیغ است.

پیام‌های سوره روم - آیه ۲۵:

۱. استواری نظام آفرینش، نه تصادفی است و نه به دست دیگران، به ارادۀ الهی است. «تَقُومَ ... بِأَمْرِهِ»

۲. پیدایش معاد، با اراده و دعوت خداوند انجام می دهد. «دَعاکُمْ دَعْوَةً»

۳. دعوت خدا، مرده را زنده می کند، «ثُمَّ ادْعُهُنَّ یَأْتِینَکَ سَعْیاً» (بقره،۲۶۰) تا به دعوت الهی برسد. «دَعاکُمْ دَعْوَةً مِنَ الْأَرْضِ إِذا أَنْتُمْ تَخْرُجُونَ»

۴. ایمان به مبدأ، مقدّم ایمان به معاد است. کسی که نظام هستی را بر پا کرد، شما را نیز از مرگ زنده می کند. «تَقُومَ السَّماءُ... إِذا أَنْتُمْ تَخْرُجُونَ»

۵. معاد، جسمانی است. «مِنَ الْأَرْضِ ... تَخْرُجُونَ»

۶. پیدایش معاد، دفعی است؛ نه کاملی. «إِذا أَنْتُمْ تَخْرُجُونَ.

انتهای خبر /